Ontzettend slecht mens dat ik ben.
Vandaag zou ik om 8.45 uur met mijn werktraining beginnen, maar ik trok het niet. Ik-trok-het-niet! Na vier uur te hebben geslapen werd ik slap en, uiteraard, doodmoe wakker. Ik kon simpelweg niet overeind komen en besloot mezelf nog maar een dagje te gunnen. In de loop van de dag kwam ik tot de conclusie dat ik eigenlijk helemaal geen 40 uur lang opgesloten wil zitten in één of ander gebouw hier. Weg avontuur, weg vrijheid. Hm juist ja: Sascia, welkom terug in het werkende leven!
Mensen die me kennen weten dat ik écht niet vies ben van werken, integendeel. Ik werk knetterhard als ik iets kan doen dat ik echt leuk vind – dat is dus MODESK, wat ik een beetje van de grond probeer te krijgen en waar ik héél veel energie van krijg. Ik heb ook vaker fulltime gewerkt, totdat ik aan het MIC begon. En tja, daarna weet iedereen hoe slecht de arbeidsmarkt was en ik niets kon vinden op twee maanden Osnabrück en mijn bijbaan bij Fred de la Bretonière na. Ik ben ook niet naar Berlijn gegaan, omdat werken op een klantenservice me zo tof lijkt. Ik ben hier gaan solliciteren omdat ik het Berliner Abenteuer mee wilde maken.
Zodra bekend werd dat ik een kamer had, zei ik dan ook al tegen mijn vriend dat ik verder ging kijken naar een flexibele baan. Nu ik in Berlijn woon (ik woon in Berlijn, in Berlijn!!) gaat het makkelijker om de stad rond te gaan en ter plaatse te reageren. Het staat in ieder geval in de planning om Berlijn op shopgebied te gaan verkennen en veel hier op MODESK te plaatsen, leuk!
Terug naar de dag: ik moest nu echt boodschappen doen, maar wist niet goed waar. Enig uitstelgedrag zorgde ervoor dat ik eerst maar eens ging stofzuigen. Het ding bleek nogal naar zijn grootje maar ‘de buis’ deed het nog prima. Dus mijn hele kamer gedaan, ik wilde toch allesreiniger kopen die middag. Prima! ’s Middags besloot ik om naar tramstation Charlottenburg te gaan, omdat daar schijnbaar drie supermarkten zitten en later bleek dat er een hele winkelstraat (incluis Hugendubel (die ik nog kende uit Leipzig) en KARSTADT) aan vast zit.
Ik kocht bij Tiger wat bordjes en theedoeken – de rest was belachelijk duur, deed een rondje KARSTADT (ugh, in Düsseldorf was je zoveel mooier). Denk dat het aan de wijk ligt (Wilmersdorferstraße is niet de mooiste – ik voelde me ook niet geroepen om te fotograferen) en dat KARSTADT in Berlijn Mitte wel prachtig is) en maakte de grote fout om bij TK Maxx naar binnen te gaan.
Ik ging er gillend weer uit!
Als ik nu de website zie, lijkt het er aardig uit te zien, dus misschien ben ik bij het smoezeligste filiaal naar binnen gaan. Mijn hemel zeg. Als je Primark vreselijk vindt, moet je deze afschuwelijke winkel eens bezoeken. Primark gained some respect, dat is alles wat ik zeg. Het was afschuwelijk, het stonk naar goedkope plunje en de karretjes zaten nog voller dan bij Primark. Ugh, goed dat ik er binnen ben geweest, één keer, nooit meer zeg ik dan. Vervolgens ben ik naar de plaatselijke Aldi (of Lidl, ik haal die twee immer door elkander) gegaan om eens goedkoop boodschappen te doen, maar hier kom ik ook niet meer terug. Ze hadden maar de helft van wat op mijn lijstje staat en ik kon uiteraard niets vinden.
Bij de kassa werd je geacht je tassen open te houden (alsof ik iets steel, vreselijk dat er mensen zijn die dit wel doen!) en snel in te pakken, pff, not for me. Eenmaal buiten had ik dus drie gevulde tassen, waarvan 1,5 met boodschappen, zwaar! Maar ik moest nog naar een andere super aangezien ik maar de helft had gevonden. En je raadt het al: die super kon ik niet vinden. Ik was er klaar mee, het was warm en ik wilde naar huis.
Na nog een rondje te hebben gelopen vond ik gelukkig een andere supermarkt waar ik de rest van mijn benodigdheden kocht. Toen eindelijk naar huis – ik was zo blij toen ik weer op het bankje bij de tram neer kon ploffen. Nog blijer was ik toen ik thuiskwam en lekker kon gaan eten. Héérlijk, ik hoefde helemaal niets meer, ik had alles in huis. Fantastisch! Totdat ik een huisgenoot sprak waarbij ik een ingepakte stofzuiger voor de deur zag staan. De conversatie: ‘You actually have your own vacuum cleaner? That other thing looks kind of ruined’.
Anna: Yes, well don’t use it, because I think someone tried to clean up some beer and poo or pee with it. Sascia: ‘My goodness, you must be kidding. I just cleaned my room with that thing this morning!’ GADverdamme, ik ben heel snel met die nieuwe zuiger door mijn kamer geracet en er daarna met de allesreiniger doorheen gegaan. Blugh! (dat is dan weer het nadeel van een studentenhuis)
Na bijgekomen te zijn van het stofzuigerincident deed ik de avond rustig aan: guilty pleasure Pretty Little Liars gekeken (met dank aan Leon en G!), nog een aflevering Modern Family, nog wat kleins als avondeten gegeten en Pluus uitgeleend aan de buren (een huisgenoot kwam serieus aan de deur om te vragen of ze Luci mee mocht nemen naar haar vriendinnen die op bezoek waren). Ik geloof dat die kleine anderhalf uur bij ze is gebleven, iedereen blij.
Rond twaalven had ik nog een Skype-date met G en daarna vond ik het welletjes.
Deze blog schreef ik in juli 2014.