Oké, dit is de meest afgrijselijke titel voor een stuk, maar goed. Laten we het erop houden dat ‘ie zo slecht is, dat ‘ie grappig is? Hoe het ook zij, ik reisde af naar Mitte – op de fiets van een huisgenote.
Ik kan niet in woorden uitdrukken hoe heerlijk ik het vind om door Berlijn te fietsen. Als je hier eenmaal een keer gefietst hebt, wil je echt die tram niet meer in. Dit is althans hoe ik het ervaar, ik snap het ook als je geen zin hebt om een uur (half uur heen, half uur terug) te fietsen. Gedurende vorige week deed ik telkens mijn boodschappen aan de Theodor Heussplatz, waar bordjes prijken met ‘Mitte 8,5 kilometer’. Iedere keer werd ik verleid om door te rijden, maar het was niet handig, er was te weinig tijd – zoiets moet je op je gemak doen. Ik wilde vrijdag gaan (om Galeries Lafayette en Quartier 206, Department Store te bezoeken), maar toen ging een groep hier naar Schlachtensee (groot meer) en het was zo warm dat ik ook toegaf. Samen met Luci op een boot – zo leuk!
Eergisteren toog ik dus naar Mitte – mijn allerfavorietste buurt – mooi, niet overbevolkt door toeristen, fijn om te zijn, prachtig. Op Google Maps zag ik dat het in principe één rechte weg was op de fiets, dus dat krijg ik zelfs voor elkaar! Ik zou in ongeveer 35 minuten in Mitte zijn. Dus daar ging ik. Van huis, langs de Theodor Heussplatz, Kaiserdamm helemaal afrijden, Bismarckstraße door, Ernst Reuter Platz, langs Tiergarten waar ik de Sieggessäule tegemoet fietste – och wat indrukwekkend! Met de rotonde mee, nog een stuk langs Tiergarten en daar was ‘ie na 10 minuten: de Brandenburger Tor! Als ik nog niet wist dat ik in Berlijn was, dan wist ik het nu.
De rechter uiteraard vol met toeristen, maar dat interesseerde me niet!
Bloédverziekend heet, maar wat maakt het uit! Zie mijn vervoersmiddel achter me 😉
Goed, toen op naar de bestemming: Friedrichstraße. Na weer een keer verkeerd te zijn gereden (ja echt) bereikte ik mijn twee doelen van die dag, waarover later alles meer onder de tabs ‘Duitsland’ – ‘Berlijn’. Ik was bij beiden al eens geweest (2 jaar geleden kreeg ik van G bij Quartier 206, Department Store mijn Marc Jacobs laptophoes, ben er nog steeds blij mee!), maar ik vond het nog steeds mooi om te zien. Uit zichzelf openslaande deuren, mooie vloeren, alles even strak ingericht, roltrappen, piano op de begane grond, overal zitjes. Fijn, maar wel een beetje stijf. Via de passage liep ik langs wat etalages en kwam ik een Pop Up Outlet tegen van Galeries Lafayette (de warenhuizen zijn met elkaar verbonden, dus dat is handig). Op de begane grond viel ik direct met mijn neus in de sushi, dat wil zeggen: de sushi-corner waar je de koks al het heerlijks ‘live’ ziet bereiden. Wat een genot! Ik weet niet precies hoeveel tijd ik in Lafayette heb gespendeerd, maar ik heb alles aan een inspectie onderworpen. Van de tassenafdeling tot de mooie, grote schoenencorner, via de kleding door naar de supersolden (schlußverkauf in Duitsland is fijn) op de etage erboven.
Goed, tijd om terug te gaan naar Luci. Naar beneden, nog even de sushi bewonderen – waar me heel vriendelijk een stukje werd aangeboden. Ja, dat sla ik niet af. Het viel me op dat mensen om me heen een beetje maf naar de vers gemaakte heerlijkheden stonden te kijken, maar niets kochten. Toen ze opmerkten dat ze een gratis stukje konden krijgen, ontstónd me er toch een rij. Ik vond het weer zo typisch. Maar goed, het was heerlijk.
Nadat ik de food-afdeling nog even bekeek liep ik terug naar mijn fiets. Buiten spotte ik nog een H&M en ware het niet dat huisgenote Chantal me op een mopsentas bij de betreffende keten had geattendeerd. Even naar binnen dus! Viel me toch een beetje tegen dat ik deze deur zelf open moest maken ;). Helaas vond ik binnen geen tas en werd het wat laat, dus besloot ik terug te fietsen. Genietend van mijn uitzicht reed ik weer naar huis – heerlijk.
Deze blog heb ik geschreven in augustus 2014