Twee weken geleden zag ik een post op Instagram van de WeWork Creator Awards.
WeWork ken ik (een co-working ruimte met onder andere twee locaties in Berlijn), maar van de Creator Awards had ik geen idee. Leuk! Een kaartje om naar het event te komen? Ja, prima, tof!
Ik was het eigenlijk alweer wat vergeten, toen ik twee dagen ervoor een mail kreeg, met het programma erin en een link naar een app. Tof. De locatie kwam me al zo bekend voor, Motorwerk was dan ook 2 jaar geleden de venue van de Zalando brand marketing dag. Na- wat een toeval!
Voor het event
Ik bekeek het programma nog eens en dacht precies hetzelfde als dat ik altijd denk. Vooral bij een event waar ik alleen heen moet: hm, is dit wel iets voor mij? Ga ik hier iets uithalen? Het klinkt wel goed, maar ik werk nog niet binnen een spannend bedrijf en MODESK is nog niet zo bekend, dus kan ik mijn tijd niet beter besteden? Echt, wat een bullshit allemaal weer daarboven!
Ophouden met die onzin, let’s go! Gewoon erheen, loop rond, kijk wat er loos is. Als het compleet oninteressant is en je er niets aan hebt (maak dat de kat wijs, Sas), dan stap je op de fiets en ga je weer naar huis. Ben je er in ieder geval geweest!
Dus, op naar Motorwerk!
Het event
Motorwerk is top! Zoals ik al zei, ben ik er eerder geweest dus het was leuk om er weer eens te zijn. En eerlijk, vanaf het moment dat ik binnenstapte viel het hele ojee, ik ben alleen en weet niet zo goed hoe of wat compleet van me af. Het kwam ook van pas dat mijn telefoon geen verbinding met WiFi maakte, want in plaats van continue op dat kreng te kijken, nam ik nu alles veel meer in me op. Ik keek echt rond en was veel meer in het moment. Normaal ben ik ook vergroeid met mijn telefoon: oeh, leuk plaatje – oeh, leuk om te posten en vooral als ik even alleen sta en me ongemakkelijk voel: even iemand appen zodat ik me niet zo alleen voel. Zo verfrissend dat ik niets met deze gedachten kon!
WeWork – Shops en merchandise
Het event begon met een job fair. Wat stands van bedrijven (o.a. Lesara, Cherry, N26 en WeWork) die momenteel nieuwe collega’s zoeken. Aangezien ik maandag met een nieuwe baan start, had ik die fair niet nodig, dus ik liep er zo doorheen.
In plaats van contacten te verzamelen, ging ik voor stickers en kaarten! Zwak voor, love them!
WeWork zelf had een pop up store met toffe merchandise. Tja, als ik ergens een zwak voor heb, zijn het stickers, canvas-tasjes en T-shirts met leuke prints en quotes. Ik wilde het liefst alles meenemen, maar hield het bij stickers.
Mijn memorywall krijgt dus weer een feestelijke upgrade!
Overigens was er een hele rij met shops present, waaronder Sabon met hun heerlijke producten, maar ik was er niet om te shoppen, dus weer door.
Het toffe aan Motorwerk is dat het een grote industriële hal is met twee verdiepingen, waardoor je van bovenaf een grandioze overview hebt. Dus, in plaats van doelloos rond te lopen bij shops pakte ik een magazine en installeerde ik me tegen de reling. Beetje bladeren, wat inspiratie opdoen en gewoon lekker in de verte kijken wie er zoal beneden liep. Ja, dat was weer eens wat anders dan door Instagram scrollen.
Craft beer en koffie
Mijn absolute hoogtepunt deze avond was toch wel de tweede masterclass die in het teken stond van brewing your passion. De oprichters van BRLO (craft beer met een zaak in Gleisdreieck) en father carpenter (een koffiezaak in Mitte) namen plaats en vertelden ons alles over hun passie en de achtergrond van hun merk.
De humor waarmee ze spraken, die passie die er van alle kanten afspatte – leuke mensen, fascinerende merken, zo gaaf! Ik zat redelijk vooraan en kon niet stoppen met lachen, een uur lang voelde ik me continue geïnspireerd. Heerlijk! Ik kreeg zelf ook ontzettende zin om iets moois te gaan maken waar ik, en de mens blij van wordt.
Zoals Krésten Thøgersen, oprichter en eigenaar van father carpenter, zo prachtig zei: het beste ooit is om een beleving te creëren voor mensen.
Niet het standaardverhaal wanneer mensen binnenkomen in je zaak. Zitten en gasten bestellen wat ze kennen op je menukaart. Nee, binnenkomen, je gasten bij de deur verwelkomen, naar een tafel begeleiden, met je gast kletsen en een concept van: laat je verrassen, we hebben geen menukaart. Vertrouw ons maar dat wij je een beleving schenken. Uiteraard met als resultaat dat mensen compleet verrast zijn en met een glimlach de deur uitgaan.
Damn, wat was ik onder de indruk!
Hoewel de horeca niets voor mij is en ik ook nooit meer in de plain fulltime Customer Care ga- een mooi product ontwikkelen of er in ieder geval voor werken, is prachtig! Met hart en ziel in je werk geloven en er zo van houden. Heerlijk. Kom maar door.
Awards en de after party
Na de masterclass duurde het nog even voordat de awards begonnen. HA, ik besef me dat ik helemaal niet heb uitgelegd wat die Awards eigenlijk inhouden (in geval van interesse). Ik deed nog een rondje door het gebouw, pakte er beneden nog een magazine bij, nam wat te eten en drinken en was gewoon present.
Ik zat lekker op een bankje, viel van de ene verbazing in de andere door wat ik las en observeerde het publiek een beetje. Ik keek wat mensen zoal droegen en gewoon eens naar de menselijke houding in het algemeen. Normaal zou dit absoluut weer een smartphone moment zijn. Tja, je gaat toch niet zomaar mensen nastaren, zeg.
Toen de awards begonnen keek ik eens op de klok en wilde ik bijna naar huis gaan. Stiekem kwam ik niet zo voor de awards, maar ach, nu was ik er toch. Wie weet steek ik er wat van op! Dus ik bleef lekker zitten en liet me inspireren door de verschillende bedrijven die zich stuk voor stuk voorstelde. Er waren aardige geldbedragen te winnen en ik bedacht me hoe het zou zijn om zelf kneiterhard te werken en dan genomineerd te worden. Tof!
Erg interessant om al die ideeën te horen! Na de awards was het tijd voor muziek, hapjes en drankjes. De band MEUTE leidde het feessie in en dat deden ze goed. Fantastisch!
Er werd volop bier, wijn en fris rondgebracht en koks begonnen te koken alsof het een lieve lust was. Dan merk ik weer dat ik nooit op zo’n event loop: ik vond het erg bijzonder dat alles gewoon gratis was!
Je kon (als je wilde) zoveel eten en drinken als je wenste, terwijl de muziek speelde. MEUTE maakte het trouwens onmogelijk om stil te blijven staan. HA, normaal ben ik het type dat zich op zo’n moment ongemakkelijk voelt, dus even naar het toilet gaat of ergens in een hoekje gaat staan, maar nee. Ik liep net zo hard naar het diner, pakte een drankje en ging gewoon middenin het publiek staan. Wat zal mij het ook, het was geweldig!
Terwijl ik van mijn hapje genoot, keek ik hoe MR GALLE met onderstaand meesterwerk bezig was – alles met tape, totaal fascinerend.
Helemaal in de ban van de gave neonkleuren, stond er ineens een oud collega naast me. Hoe toevallig is dat: tussen het publiek kom ik net iemand tegen die ik ken. Heel leuk om elkaar weer even te spreken, soms is Berlijn ook net een dorp. (ok, een heel groot dorp). We spraken, wisselden Instagram uit, ik dronk mijn laatste BRLO-biertje en besloot er een einde aan te breien.
Bij de garderobe kwam ik toevallig weer die collega tegen en aangezien we dezelfde richting opgingen, fietsten we samen naar huis. Hoe gezellig!
Laying in the afterglow..
Ik heb serieus genoten van deze avond. Wat er al niet mogelijk is als ik mijn comfortzone verlaat. Thuiszitten kan ik tenslotte altijd, ik ben blij dat ik ben gegaan. Anders had ik zoveel gemist! De enige reden waarom ik twijfelde was, omdat ik alleen moest. Dat blijkt dus het beste geschenk ever te zijn geweest. Hoe leuk het ook is om met een vriendin of bekende te gaan, dan was de avond sowieso anders geopen. Dan had ik zeker geen onbekenden gesproken én was ik niet met mijn oud collega naar huis gefietst.
Terug naar huis kon ik alleen maar lachen, ik zong zelfs midden op straat hardop mee met de muziek. Van zoiets krijg ik gewoon zo’n stoot adrenaline – zo blij werd ik ervan. Daarnaast werd ik ook overmand door een trots gevoel. Tja, ik deed het toch maar weer even!
Ook nu ik dit twee dagen later schrijf, voel ik me nog geïnspireerd. Door de omgeving, door de mensen, sprekers, mezelf, HA – en ik heb nieuwe stickers en daar houd ik gewoon van!
Dus, wat ik wil zeggen is: GA en DOE dingen waarvan je ook maar een beetje het gevoel hebt dat ze goed voor je zijn. Het was hier niet mijn doel om verder te komen met iets, hell, ik ging er gewoon eens zonder verwachtingen in. Dat is nu eenmaal het beste wat je kunt doen. Maar ik had er ook naartoe kunnen gaan voor een baan. Ik had met de oprichters van de BRLO en Father Carpenters kunnen praten, omdat ik die bedrijven zo tof vind. Maar dat was nu niet nodig.
Your are your only limit
Voor mij was het nu genoeg om daarheen te gaan en alles in me op te nemen. Het feit dat ik alleen was en zonder internetverbinding, was knettergoed – het beste cadeau dat ik mezelf had kunnen geven.
Dit was het derde event waar ik in de maand september alleen naartoe ging (lees hier over Vogue Fashion’s Night Out) en het bevalt me heel goed.
Dat hele bullshit-verhaal dat je ergens alleen naartoe moet en iedereen vast en zeker op je let: zet het uit, want het is onzin. De enige die dat creëert ben JIJ. Als iemand me er weleens op aansprak bij andere events, hoorde ik alleen maar dat mensen het zo tof vonden dat ik zoiets durf. Tja, je gooit jezelf wel een beetje voor de leeuwen, maar dat is goed. Aan de andere kant zou het wat zijn zeg, als je overal een ander voor nodig hebt.
Ik heb zoveel meer in me dan ikzelf denk. Zoals mijn vader altijd zei: diep inademen door je neus, uit door je mond, recht staan, borsten vooruit en gaan. Laat ze een poepie ruiken! Niks loos in de Oost.
Ik zeg vooral tegen mezelf dat iedereen het veel te druk heeft met zichzelf in plaats van op mij te letten.
You are your only limit. Door niet te gaan ontneem je alleen jezelf ervaringen en dat is toch doodzonde.
WeWork maakte het mogelijk voor de hele wereld om aan dit event deel te nemen en ze regelden interessante sprekers. Krijg je ook nog eens gratis inspiratie, muziek, drankjes en hapjes erbij, kan niet beter.
Kortom: dank WeWork, Motorwerk, BRLO, Father Carpenter, DJ’s en bedrijven- fantastische avond gehad!
