Ik zei het al op Instagram: 2 dagen geleden was de vraag van de grote vraag van de dag: is het nog oké om samen de hond uit te laten? Nu vraag ik me meer af of het echt zo bar en boos gesteld is met de algehele hygiëne van de mens? De hond uitlaten, daarvoor mag je naar buiten. alleen gelieve niet met zn tweeën. Altijd hoorden en zagen we al een hoop honden, maar nu lijkt helemaal iedereen een hond te hebben.
Iedereen dankt zijn trouwe viervoeter nu natuurlijk op zijn blote knieën, door ons huisdier kunnen we naar buiten. Een vriendin van me vroeg al: kun je dan niet gewoon 4x per dag met haar gaan lopen. Ik vond het een goede kans waaraan ik nog niet eerder had gedacht. Mijn vriend zei direct: nee, schat, het dient te worden beperkt en zo kom je nog in aanraking met een hoop mensen.
In een situatie als deze merk ik dat ik me meer bewust word van dingen en dat ik kriebelig word.
Normaal ben ik al niet van grote groepen mensen, maar loop ik bijvoorbeeld wel nog door een rij op straat heen. Dan zeg ik ‘perdón’, tik ik iemand op zijn of haar schouder en schuif ik die rij door. Sinds we met de grote C dealen (ja, Corona komt me mijn strot uit) wil ik niet meer dat mensen te dichtbij me komen.
Mensen denken dat ze boven de wet staan
Hier gelden dus duidelijke regels. Hierboven beschreef ik al waarvoor je hier de deur uit mag en eergisteren zag ik bij onze supermarkt nieuwe maatregelen. Bij Ametller Origen (mijn lievelings supermarkt) staat een medewerker bij de deur die handschoentjes uitdeelt. Ook hebben zij een A4 opgehangen met een zeer duidelijk evangelie:
- Gij zult afstand houden van elkander, in elk geval 1 meter
- Gij zult handschoenen dragen wanneer gij zich in onze winkel bevindt
Als winkels instructies of een protocol opstellen, betekent dat, dat wij ons er als HELE samenleving aan moeten houden. Toen ik het voor het eerst zag, kreeg ik er de kriebels van. Het bevestigde de ernst van de situatie. Bij binnenkomst merkte ik dan ook al dat ik huiverig was. Ik vond de lange rij voor de kassa maar niks en ging om mensen heen. Dat is hoe ik me deze hele week in de supermarkt voel: gewoon niet zo fijn met veel mensen in een ruimte. Vervolgens bewogen we ons richting kassa en de meid die achter ons stond, hield dus géén afstand.
Nu is afstand houden, volgens mij, voor niemand anders zo moeilijk dan voor Spanjaarden (oké, en Italianen waarschijnlijk), want als de Spaanse cultuur iets heeft, is het hartelijkheid en warmte. Er wordt altijd aangeraakt, gekust, gecarinoot (hiiiiiiii lieverd, hiiiii schat!) en er op los geguapaad (hiiiii knapperd!), dus het is TANDJES moeilijk om nu helemaal van elkaar af te moeten blijven.
Maar die vrouw dus.
Ik voelde de irritatie in me opborrelen, omhoog stuiven eigenlijk wel. What the F* – zei ik tegen mijn vriend: je moet afstand houden en dat doet zij niet. Zij leek zich van geen kwaad bewust. En daar zit het hem dus ook in; ik raak geïrriteerd vanwege iets, dat die persoon in kwestie naar alle waarschijnlijkheid niet expres doet. Het is een enorme aanpassing voor ons allemaal. We voelen ons allemaal op onze vingers gekeken, want er gelden inmiddels boetes bij overtreden van regels. Niet voor te dicht bij elkaar staan, maar wel voor überhaupt de straat opgaan zonder geldige reden.
Goed, om nog even in die winkel te blijven.
Terwijl wij in de rij stonden, zagen we twee mannen binnenstappen die het dus gewoon verdomden om handschoenten aan te trekken. Het winkelpersoneel zal het even te druk hebben gehad, want niemand zei er iets van. Ja, dan flip ik hè! Dat flippen gebeurt in het Engels en op subtiel volume, want ja, je weet niet met wat voor persoon je te maken hebt. Ik kan écht niet tegen lui die menen dat de regels allemaal niet voor hen gelden. Dan heb ik het over de mensen die gaan zitten keuvelen op straat, en dus ook over mensen die gewoon een supermarkt binnenlopen en alles met hun blote handen aanraken. Als je nu zelf handschoenen moest kopen en meenemen, dan snap ik ergens nog dat mensen recalcitrant worden. Maar de handschoenen liggen klaar, je hoeft ze alleen aan te trekken en zo bescherm je iedereen.
Waar halen mensen toch het gore lef vandaan om dat gewoon te weigeren, want ‘hey, geldt niet voor mij hoor’.
Als nu iedereen zich aan de regels houdt, loopt het soepeler
Die afstand houden ook. Het ziet er heel raar uit, het voelt compleet onlogisch, maar het is noodzakelijk. Als ons toch gezegd wordt om minstens 1 meter achter mij te gaan staan – DOE DAT DAN!
Het is niets persoonlijks, iedereen moet het doen. Althans, iedereen wordt verzocht om het te doen.
Nu heb ik al smetvrees en trek mensen die hun hand niet voor hun mond houden als ze hoesten en/of niezen sowieso voor geen meter. Dat vind ik enorm smerig en iets wat je gewoon niet doet. Als je een beetje fatsoen in je lazer hebt, dan houd je netjes je hand voor je mond.
Mij is dat met de paplepel ingegoten en iedereen staat daar natuurlijk anders is. Desondanks, snap ik die mensen gewoon niet. Het is goor, het is ranzig. Net als je handen niet wassen nadat je het toilet hebt gebruikt. Te ranzig! Hoe bestaan er nog mensen die zo onhygiënisch zijn? Ik heb het er weleens over met een vriendin van me: alle mensen die zonder handen wassen het toilet verlaten, verdienen een ferme tik op de vingers. Het is toch common sense, vanzelfsprekend? Jij wilt toch zelf ook niet te maken hebben met smerige bacteriën van een ander. Net zo min als dat je onder geniesd of onder gehoest wilt worden door de persoon naast je? Of denk ik nu heel raar?
Als die hele crisis hopelijk één goed ding achterlaat, is het dat mensen hierdoor meer stil gaan staan bij hun hygiëne. Het is althans te hopen!