De laatste week merk ik écht dat ik last heb van hormonen, en bij mij worden die nog even extra aangezet door rouw. Vanmorgen schoot ik vol doordat ik een meisje arm in arm met haar moeder door onze straat zag lopen. Dat drukt me met mijn neus op de feiten: dat krijg ik nooit meer.
Terwijl de rest van de wereld doordraait, staat de mijne stil
Alsof alles op pauze ging. Alsof er een levensgrote pauzeknop verscheen, en ik er met al mijn gewicht op ging staan. Het moment dat mijn moeder geen adem meer haalde en ik alle leven uit haar zag sijpelen. Terwijl de rest van de wereld doordraait, staat de mijne stil. De wereld waarin mijn moeder, toch […]
‘Zonder woorden’, zou mama zeggen (2/2)
Zeg dan gewoon niks – het is oké En echt, dikke vette BLOCK naar mensen die zich nu geroepen voelen om te zeggen: ‘Ja Sas, helaas, het is zoals het is.’ ‘Sas, focus je maar op jullie kleintje, dat is beter en positiever.’ Als je eigenlijk gewoon geen hebt zin om te luisteren (en da’s […]
‘Zonder woorden’, zou mama zeggen (1/2)
Terwijl ik naar ‘onze’ – ik zeg nog steeds ‘onze’- accountant typ dat ik het nog steeds zo bizar vind om dingen met de rekening van mijn moeder te betalen, dreunt het weer keihard binnen dat mama er niet meer is. Ineens bedenk ik me dat ik echt liever voor mezelf mag zijn. Het is […]