Eigen foto, Köpernikusstrasse Berlijn Friedrichshain – 16 april 2017 om 16.49 uur
Het moment dat ik deze foto knipte in de Kopernikusstrasse in Berlijn-Friedrichshain. Jeetje allemachtig, we schrijven nu 2022 dus 5 (!) jaar geleden.
4,5 jaar heb ik in Berlijn gewoond. Op vier verschillende plekken en het langst op mezelf in mijn eigen, eerste ‘echte’ huurappartement in Friedrichshain.
Nu ik sinds tijden en wellicht wel voor de eerste keer bewust stil sta bij het feit dat, dat appartment het enige appartement is geweest waar ik echt op mezelf woonde, voel ik hoe bijzonder dat is. Hoe bijzonder ik het vind en hoe bijzonder het voor mij voelt dat mijn eerste, ‘eigen’ huurappartement in Berlijn was. De stad waarvoor ik heel bewust koos in 2014.
Ook de stad die ik verliet in november 2018, omdat ik vond dat de stad mij niets meer te bieden had. Bullshit achteraf, ik zat gewoon met mezelf in de knoop. Zoals een ieder vaak op een punt in het leven komt te staan waar keuzes aangereikt worden, en voor de makkelijkste weg kiezen. En joh, soms mag dat ook.
Mijn grootste hobby in de stad, naast window-shopping, was fotograferen. Vooral het fotograferen van kleine inspiraties, zo ook stickers in het Berlijnse straatbeeld. En dat zijn (waren) er een hoop. Dit is een bonte verzameling van allerlei designs, bedrijven, gezichten, weet ik het wat.
Het zat (wellicht nog steeds) geplakt aan een grijs vlak in de straat. Hoe zou zoiets dan ontstaan, vraag ik mij hardop af? Is het begonnen met één sticker, zag iemand dat en dacht: heuj, daar plak ik de mijne ook bij? Hoe dan ook, het werd een bont geheel van allerlei dingen. Net als Berlijn zelf eigenlijk. Love it. Ik kon 2 uur lang, all by myself of met de mops, rondslenteren en foto’s maken van lantaarnpalen met stickers erop.
Vrijwel direct krijg ik bij veel foto’s een verhaal door, of doet het me aan iets herinneren. Bijzonder vind ik dat. Net zo bijzonder als mijn eerste huurappartement in de Bänschstrasse.
Doet me direct denken aan de woningnood die jaren nadat ik naar de stad verhuisde ontstond. Ik kijk dankbaar terug op het feit dat ik altijd makkelijk een dak boven mijn hoofd kon vinden in Berlijn. Uiteindelijk gaf ik mijn eigen stekkie op om te gaan samenwonen en ik weet nog hoe eng ik dat vond. Wat nu als het misgaat? Ja gut, het is ook gekkenwerk om nog langer twee appartementen aan te houden en er maar één te gebruiken. Oké, waag het erop.
Soms moet je risico nemen. Net als mijn vertrek naar Berlijn in juli 2014. Dat voelde ook goed. Niet lekker voor andere partijen, maar wel voor mezelf. Nooit spijt van gehad.
En oh, wat is het toch belangrijk om voor jezelf te kiezen.