Moeder, wat is het heet!
Hittegolf in mijn hart, jongens en meisjes dansen door de straten, lekker uitgelaten. Nou, ik weet niet hoe het met K3 zat destijds, maar met een hittegolf ben ik alles behalve uitgelaten en aan het dansen. Nu ik het typ besef ik me dat het lied over verliefdheid gaat en dat hittegolf een metafoor is. Ja gut, laten we wel wezen: ik behoor ook niet echt tot de doelgroep van K3.
Hoe dan ook, over tot de orde van de dag: wat doe je met deze hitte in Barcelona?
Ja, dat is een oprechte vraag. Als je hier niet woont, of niet percee moet zijn: WAT doe je dan in een bloedverziekend hete stad als Barcelona? Het is het seizoen der wegbranderij – hoewel het in het Zuiden natuurlijk nóg warmer is, maar dat is algemeen bekend. Daar blijf je nu sowieso weg, tenzij jij de beste versie van jezelf bent met 40 plus graden.
Afijn: vers van de pers: 9 tips van mij als ‘local’ tijdens deze bloedhitte in Barcelona. Komen ze:
1. Smeren, smeren, smeren
Ik ga nergens naartoe zonder me in te smeren. Een fles zonnebrand raken wij, op de een of andere wijze, altijd kwijt, dus wij hebben een stuk of 3/4 flessen. Dat resulteert er wel in dat ik de tijd dat ik in Barcelona woon, nog nooit ben verbrandt. Wel ben ik verbrand op vakantie in Kopenhagen – ja, hoe verzin je het. Ik had het niet zo warm verwacht, dus we hadden geen zonnebrand meegenomen. Ja, dat heb ik geweten!
Maar hier, ook al zijn het 10 minuten buiten met de hond, smeer ik altijd! Ik ben vroeger te vaak verbrand door te denken ‘ach, het is maar 30 minuten in de zon, wat zou het’. Of door vrienden die zeiden dat ik niet zo hysterisch moest smeren. Ja, daar heb ik van geleerd: niet naar een ander luisteren, jij kent je huid het beste en smeren maakt geen ‘loser’ van je.
Hoeveel vriendengroepen en toeristen wij hier zien die rood door de stad wandelen. Ja, je denkt: ik pak dat terrasje wel even, viva España olé, zonder in te smeren. Tja, daar krijg je spijt van.
Ik raad altijd factor 50 aan, maar ik ben dan ook heel blank. Onze dochter ook, en hoewel mijn vriend Spaans is, is hij ook erg aan de blanke kant.
Op het strand begeef ik mij niet, maar zittend in een chiringuito (strandtent), smeer ik om de 2 uur. Eigenlijk telkens als ik denk: hmm, tijd om te smeren. Doe ik het niet, dan verbrand ik.
Verder is een hoed, pet, hoofddeksel in het algemeen een goed idee. Ik heb ook weleens in een chiringuito gezeten met een hydrofieldoek van mijn dochter over me heen. Niet het meest charmant, maar het deed wel zijn werk.
Smeren dus!
2. Airco
Ik sla nog steeds (ik woon 3,5 jaar hier) steil achterover als ik iemand tegenkom die een appartement heeft zonder airco. Een van onze, nou ja mijn vriend, hij is Spaans en wist waar hij naar moest kijken in een Barcelonees appartement – ik had er niet bij stilgestaan eerlijk gezegd, harde eisen tijdens de zoektocht naar een appartement was: air conditioning. Op zijn Spaans: aire acondicionado.
Ohne airco – ohne uns.
Ja, zo’n ding vreet energie, maar hoe overleef je zonder airco, tenzij je continue 2 ventilatoren op je gericht hebt staan? In ons vorige appartement hadden we alleen airco in de woonkamer, en hier hebben we gelukkig airco in de woonkamer, slaapkamer en de kamer van onze dochter.
Mijn schoonouders hebben geen geïntegreerde airco – en ook geen CV – dus het is was daar of stervenskoud of bloedverziekend heet. Beide waren nooit zo prettig, en ik sliep er dan ook nooit graag.
Hebben van airco is niet vanzelfsprekend in Spanje
In Spanje blijkt het niet vanzelfsprekend om airco of een centrale verwarming te hebben. Dat is duur, kost geld (ja, dat zei ik al) en veel mensen hebben daar geen budget voor.
In het geval van mijn schoonouders: zij hebben gelukkig een cv laten installeren, omdat de kleinkinderen vaak daar slapen en dan is het wel zo prettig. Ze hebben een groot apparaat wat een airco moet voorstellen in de woonkamer. Het heeft een enorme pijp die naar buiten loopt en tot voor kort snapte ik niet waar het toe diende. Maar dat is dus airco. Allemaal vrij provisorisch, maar het is er.
Ook hebben ze ventilatoren voor ons gekocht, omdat we anders met zijn allen het loodje leggen tijdens onze nachtrust.
Wat me brengt bij tip numero dos in de lijst van 9 tips van mij als ‘local’ tijdens deze bloedhitte in Barcelona:
3. Ventilatoren
Heb je geen airco/heeft je hostel/hotel/airbnb per ongeluk geen airco, ga jezelf dan niet zitten kwellen, en koop een ventilator. Of drie. Online of loop binnen bij een chino (Barcelona barst van de Chinese winkels met allerhande prullaria – het ene heel handig, het andere overbodig). Over het algemeen is het allemaal rommel, maar voor ‘de snel’ zou ik daar een ventilator scoren.
Sterker nog: als de plek waar je overnacht geen airco heeft én geen ventilator ter beschikking heeft, zou ik een klacht indienen. En de volgende keer goed opletten dat je iets boekt mét airco.
4. Blijf binnen
Nooit gedacht dat ik deze tip ooit aan zou dragen, maar for F sake: blijf overdag binnen (vooral als je de hitte niet goed verdraagt).
Met overdag bedoel ik vanaf de klok van 12 tot – toch wel – 17 uur. Ja inderdaad, zo’n beetje de hele dag. Yes – I know, leuk is anders. En al helemaal op een stedentrip: ik snap dat je niet binnen wilt zitten. Wilde ik ook niet, en ik woon hier al 3,5 jaar dus zou het gewend moeten zijn.
Alles went, behalve een vent de hitte.
Hoe ik er toen over dacht
Kan me nog zo ontzettend goed herinneren dat we, in het begin dat we hier woonden, vaak in het weekend bij mijn schoonouders waren. Het was nog nieuw en spannend dat wij, omdat we eerst in Berlijn woonden, bij dingen konden zijn. We konden ineens allemaal samen eten in het weekend, dus dat deden we ook.
Máár, we werkten allebei fulltime en hadden dus alleen zaterdag en zondag om samen dingen te kunnen doen. Mijn vriend is geen frühaufsteher (staat niet graag vroeg op) en ik ben er al jaren niet meer van om ’s avonds laat door te gaan, dus dat was al één ding. Toen kregen we het ook nog zo dat we zaterdagochtend of zondagochtend naar mijn schoonouders gingen. Dat duurt ook wel anderhalf uur met openbaar vervoer.
Familielunch
We arriveerden daar exact op tijd om aan tafel te gaan en vervolgens zaten we de hele hele dag binnen. Een van de heerlijkheden aan de Spaanse cultuur vind ik het lange getafel, maar destijds stoorde het mij enorm dat we daarmee een hele dag ‘verloren’. Heb ik ook meermaals zo tegen mijn vriend gezegd, en dat werd niet op prijs gesteld. Nee logisch, zou het ook niet appreciëren als hij dat over mijn ouders zou zeggen.
In the end is dat tafelen, naast dat het gezellig is (ja ook als je geen vloeiend Spaans spreekt), ook gewoon heel praktisch, want naar buiten kan je toch niet. Of je kan op het heetst van de dag direct afgevoerd worden met een ambulance.
Dus dan kun je er beter binnen een feestje van maken!
De eerste jaren dat we hier woonden, vond ik het altijd vreselijk: zijn we verdorie allebei vrij, gaan we in een appartement de hele dag op ons kadaver binnen zitten. Ik wilde er niet aan dat naar buiten gaan overdag gewoon bijna zelfmoord was. Aangezien wij beiden ook niet goed tegen hitte kunnen, was het in ons eigen belang het enige wat we konden doen.
Anno 2022 vind ik het nog steeds niet tof om de hele dag binnen te zitten. Puur vanwege de hitte, maar ik leer me er steeds meer aan over te geven. Toegegeven, soms word ik boos dat we in een land wonen met zulke temperaturen. We zitten wel echt middenin een hittegolf (net als Duitsland en Nederland), en natuurlijk ga ik een stuk beter op 10 graden minder. Ja, wie niet? Dus ik pak wat ik pakken kan. Slapen we bij mijn schoonouders, dan loop ik ’s ochtends naar het strand – dan heb ik daar mijn tijd voor mezelf én al stappen binnen.
3,5 jaar later
Thuis ga ik er goed op als ik ’s ochtends ga sporten (Lovecycle, zwemmen). Dan heb ik wat stappen gezet, heb ik van rustig Barcelona genoten én een flinke workout gehad. Dan kan ik er beter mee omgaan dat het ’s middags ondoenlijk is om buiten rond te banjeren.
Tijdens en na mijn menstruatie (nu) merk ik dat het klimaat me een stuk kriebeliger maakt. IK WIL DINGEN DOEN, IK WIL ERUIT EN DAT KAN NIET! WAAROM WOON IK IN SPANJE?! Dat soort taferelen, vrouwen zullen het herkennen ;).
Een paar weken terug besloot ik om de 35 graden te trotseren ’s middags, maar het is gewoon bijna geen doen. Niet voor niks zijn ook de meeste winkels in de middag ook dicht.
Ook voel ik mij, vrij vaak, schuldig tegenover mijn dochter, want zij heeft het ook nodig om naar buiten te gaan. Maar dat moet ’s ochtends of ’s avonds. Nu ben ik qua bedtijd totaal niet Spaans en vind ik 20.30 uur (haar bedtijd) al te laat, maar hier is het volkomen normaal dat de kleintjes nog later gaan slapen. Simpelweg omdat je overdag geen kant op kan met ze, doe je het in de avond.
Dat is dan ook mijn absolute nummer 1 tip hier: neem altijd een fles (koud) water mee! Door met de 9 tips van mij als ‘local’ tijdens deze bloedhitte in Barcelona:
5. De tip voor de stedentrippers die niet goed tegen warmte kunnen
Doe iets binnen. Nee, daarvoor kom je niet naar Barcelona, maar gelukkig heeft de stad mogelijkheden te over. Duik een winkelcentrum in, of een museum. Ga naar het aquarium of naar Madame Tussauds wilde ik zeggen, maar dat hebben we niet ;). Ga uitgebreid lunchen in een restaurant mét airco, boek een dagje spa of gym, en maak het jezelf zo aangenaam mogelijk. Dan heb je ook geen headspace om te klagen dat je niet kunt wegbranden aan het strand.
6. Water, drink genoeg water
De reclame van – geen idee meer wie – zei het al jaren gelee: alles wat een lichaam nodig heeft, is WATER.
En in mijn geval: ijskoud water. Back in the day hoorde ik weleens dat je, juist met 35 graden, geen koud water moet drinken, omdat je je lichaam dan keihard aan het werk zet. Dat zou alleen maar averechts werken, maar ik kan geen lauwwarm water drinken. Blegh, zo ongelooflijk ranzig.
Dus ja, waar ik ook ga – ik ga zo naar de tandarts – ik neem een fles water mee. Ja, dan moet ik waarschijnlijk naar het toilet zodra ik ergens aankom – of onderweg – maar alles is beter dan helemaal licht worden in mijn hoofd, omdat ik gedehydrateerd ben.
7. Sta vroeg of in ieder geval eerder op
Ik heb het gisteren gecheckt: het enige tijdstip waarop het hier in Barcelona nog enigszins fatsoenlijk is, en dan alsnog 26 graden, is om 5 uur ’s ochtends. Nu sta ik meestal rond een uur of 6 op, gooi ik meteen de patio deur open én zet ik de ventilator aan. Klinkt raar, maar via de patio komt eigenlijk alleen warme lucht binnen, dus die venti is nodig om het aangenaam te houden allemaal.
Nu zeg ik niet dat je net zo onchristelijk vroeg op moet staan als ik, maar ik kan het wel aanraden. Ik begin mijn dag een stuk frisser als ik op tijd mijn bed induik (met een boek) zodat ik in de ochtend op tijd alert ben. Vergis je niet, die hitte maakt SLOOM en met sloom bedoel ik onproductief. Ik persoonlijk heb heel vaak nergens zin in met zo’n warmte en dan kom je bedrogen uit, als je in Barcelona woont en nu al – hoe lang precies, 3 maanden – in die hitte zit.
8. Knal die siesta erin
In Spanje alom bekend en door menigeen verguisd of veroordeeld: de siesta. Een paar uurtjes in de middag dat de Spanjaarden de boel de boel laten en in bed gaan liggen. Althans, dat is wat men denkt. Wat er werkelijk aan de hand is, is dat het overdag te warm is om ergens heen te gaan, dus de winkels sluiten. Medewerkers en eigenaren lunchen fijn uitgebreid en hebben tijd om de binnenkant van hun ogen te bekijken, of juist iets anders voor zichzelf te gaan doen.
Rond een uur of 16/16.30 uur openen de meeste winkels weer en sluiten gebeurt pas om 20/21.00 uur. De Spanjaarden maken dus lange dagen, en dat doen ze om het winkelend/supermarkend publiek te dienen. Hoe moet je anders, als je fulltime dagen draait, je boodschappen en je zaken inkopen als alles op dezelfde tijd sluit als dat jij klaar bent met werken?
Zullen we afspreken dat we de siësta bij dezen niet meer als ‘lui’ afschrijven? Top! overigens vergiste ik me, tot een paar maanden geleden, nog regelmatig als ik een rondje ging doen ’s middags. Hoe vaak ik wel niet heb staan tieren voor een dichte deur.
9. Verplaats een eventuele planning naar later op de dag
De hitte is een algemeen bekend iets hier in Spanje, dus er gebeurt – vooral in deze maand augustus – weinig overdag. Tenzij er als afgelopen weekend een lokaal feestje is, maar dan nog zie je dat het volk pas later aansluit. Wij stonden vorige week vrijdag middenin Fiesta Mayor in de geboorteplaats van mijn vriend – en we stonden volledig weg te zweten. Zo weg te kwijnen dat we opgedweild hadden kunnen worden. Zo’n warmte dat je net opgesmeerde zonnebrand er achter elkaar af komt zeilen – in je oog, pijn in je oog – dat soort taferelen. Lange leve Laia’s hydrofiele doek ;).
10. Gouden Tip: ga gewoon niet naar Barcelona in deze hitte
Oke, deze is ongelooflijk flauw, maar ik appte het vanmorgen nog naar iemand. Kom gewoon niet, het is te warm, zoek het vooral niet op nu. Bovendien is het hoogseizoen, barst het – ondanks de bloedhitte – van de toeristen en is augstus gewoon niet de beste maand om Barna te bezoeken. Een andere vriendin van me wil me ook graag opzoeken, maar die kijkt ook wel uit met deze warmte.
In Nederland en Duitsland is het al bloedheet, maar daar heb je tenminste nog een windje. Hier is de luchtvochtigheid afschuwelijk hoog, dus het kan officieel 31 graden zijn, maar qua gevoelstemperatuur zit je op 36 graden.