Hey you, welcome back. Afgelopen dinsdag deed ik iets wat ik eigenlijk nooit doe: ik nam eens een uurtje voor mezelf in de avond. Vind het nooit zo prettig om weg te gaan ’s avonds, ben dan liever thuis, en doe dingen overdag. Maar hey, soms zit het overdag niet mee en ‘moet’ je even ’s avonds een uur er tussenuit. Shake things up a bit! Ik moest nog een pakketje wegbrengen en had ineens ‘elpeedrang’. Dat is een nieuwe term die ik in het leven heb geroepen. Mensen die graag feesten, hebben ‘knaldrang’, mensen die van elpees houden, hebben daarmee de door mij in het leven geroepen ‘elpee-drang’. Tijd voor: Van elpeedrang op dinsdagavond tot liefde voor Steely Dan.
Ik zette koers naar Pere Oriol Records hier in het centrum van Vilanova i la Geltru. Had op zich niets in mijn hoofd, maar wilde gewoon even ‘muziek snuiven’. En als je nergens naar op zoek bent, zo gaat dat immers met alles in het leven, dan kom je mooie zaken tegen.
Sprak ondertussen met een goede vriend van me, die ook elpees aan het struinen was. Ja, het was zijn muzikale invloed die mij ook naar buiten deed stappen die avond, dus we wisselden elpees uit.
Velen covers passeerden de revue, maar eentje intrigeerde me.
Donald Fagen – The Nightfly. Ik vond de hoes ‘Falco-nisch’* aandoen en dat donkere, mysterieuze sfeertje spreekt me wel aan. Had alleen geen flauw idee over de beste man, en vond de plaat te duur en onbekend om ‘m op de gok mee te nemen.
Van elpeedrang op dinsdagavond tot liefde voor Steely Dan
Ik stuurde precies deze foto naar m’n vriend die de plaat, tot mijn verbazing, direct bestempelde als ‘juweeltje’ en me adviseerde om ‘m te kopen, ‘maar zeker niet voor meer dan EUR 10,00 – je komt ‘m nog weleens ergens tegen‘. Alles Klar, Herr Kommissar (om Falco nog maar een keer aan te halen), dus ik liet ‘m liggen.
Donald Fagan blijkt één van de zangers van Steely Dan te zijn, en toen ging er een belletje rinkelen. Steely Dan, ja ken ik. Kan ik me een nummer van hen herinneren? No, not really en 5 seconden later zat mijn aandacht alweer bij andere elpees.
Die platenhoes (en review) bleef me echter bij, dus dacht: als ik ‘m eens ergens tegenkom voor wat minder, zal ik eens over mijn hart strijken ;).
Drie dagen later..
Vrijdagochtend, station Vilanova i la Geltru
Van de platenzaak tot Ohrwurm
Sta op het station om de trein te pakken naar Barcelona en ineens schiet er een zin uit een lyric in mijn hoofd:
You go back Jack, do it again.
Ik gooi ‘m door Google, want zo ben ik, en welke naam verschijnt daar in m’n display?
Steely Dan!
Het is dat m’n goede vriend een langslaper is, en hij die ochtend al genoeg muzikaal ‘huiswerk’ van me had, anders had ik ‘m meteen geappt.
Hoe sterk is dit! Dus ‘Do it again’ opgezocht en 3x op repeat, want zo ben ik ook. Verder kijkende in het repertoire van Steely Dan moest ik me inhouden om geen kreet te slaken, want ineens zie ik ‘Rikki, don’t lose that number’ en dat vind ik al jaren zo’n lekker, ‘fout’ lied.
Niks fouts aan eigenlijk, maar gewoon niet standaard? Dus die ook weer op repeat, en nog even terug naar ‘Do it again’. Terwijl ik ‘m afspeelde hoorde ik ineens iets bekends in de intro. Nog een paar keer luisterende, werd het me duidelijk:
Ja natuurlijk: ‘Smooth Operator’ van Sade!
Blijkt dus gesampled te zijn. Dat Sade het van Steely Dan heeft gesampled dan, aangezien ‘Do it again'(1972) er eerder was dan ‘Smooth Operator (1984).’
Je begrijpt: ik verkeerde weer in totale muzikale heerlijkheid. Ja, ik geniet ontzettend van zulke muzikale rabbitholes waar ik het ene lied hoor, het op zoek en me dat weer naar een andere track leidt. Al die toevalligheden en bruggetjes, love it.
Overigens vond ik de plaat van Donald Fagen zondag bij een vinyl pop-up hier in het centrum voor EUR 10,00! Dus ik kocht ‘m en de woorden van mijn vriend zijn weer waarheid als een koe:
‘Wonderschoon, je gaat er geen spijt van krijgen.’
Heb ‘m al gezegd dat die zin op een tegeltje moet!
*Falco is een Oostenrijkse zanger, onder andere bekend van: Herr Kommissar, Amadeus en Jeannie.