Deze post hebben we te danken aan een vriendin van me die gisteravond in het Gelredome bij, nee je raadt het niet, TOTO was. Ik heb TOTO zelf vorig jaar juli mogen aanschouwen in Poble Espanyol in Barcelona, maar had geen ‘nee’ gezegd om ze ook in Arnhem te zien schitteren. Maar hey, even heen en weer voor een concert ging iets te ver. Als fans onder elkaar stuurde ze me onder andere ‘Pamela’ en ‘Rosanna’ door wat me op het idee bracht erover te schrijven. Even een TOTO-moment: ben ik Team Pamela of Rosanna?
Laat ik voorop stellen dat ik beide nummers totaal geweldig vind en ik mezelf voor een onmogelijke keuze stel. Zoals ik zei is het hypothetisch en heb ik gewoon zin om die twee liedjes eens naast elkaar te leggen. Te zien wie er ‘wint’. (You can win if you want, if you want you can win – You win again – oh mijn lyricsbrein..). Rosanna en Pamela: laten we beginnen.
All I want to do when I wake up in the morning is see your eyes…
TOTO – rosanna (1982)
Rosanna (1982)
Met een release in 1982 heeft ‘ie in de hitlijsten gestaan naast één van mijn andere favorieten: Avalon van Roxy Music. Man, wat zeg ik nu. Rosanna is totaal anders dan Avalon, heel ander lied, heel ander genre, en ik heb het over Toto dus niet afdwalen naar andere liedjes, Sas. De intro van Rosanna KNALT erin, het is meteen herkenbaar. Zowel voor ’80s fans als voor de niet-’80s fans. Rosanna is volgens mij een nummer wat iedereen wel kent. Men zal wellicht niet weten dat het van TOTO is, maar het is wel een klassieker. Als je bij iemand TOTO noemt, zeggen ze ‘Africa’, maar ‘Rosanna’ zal rap volgen.
De hitlijsten liegen er ook niet om. Het lied was ongelooflijk populair in de VS (Rosanna won een Grammy), en bij ons (in de Jordaan) stond ‘Rosanna’ op nummer 3 in de Top 40. Wat ik dan weer tof vind, want obsessed met de Top2000: ‘Rosanna’ staat er al in sinds 1999, toen de hitlijst begon. Met als hoogste notering #336 in 2001 (nu hoor ik een liedje van Kinderen voor Kinderen in mijn hoofd, maar da’s voor een andere keer).
‘Live’ vs. de original music video
Als track begint ‘Rosanna’ helemaal heerlijk. Vooral ook als de band de intro lekker speelt. Mij pakt het meteen. Ik ken de lyrics en speel met alles mee. Ik vind het refrein vooral lekker, omdat -tijdens concerten- het hele publiek altijd op het ritme van de muziek applaudiseert. Op het refrein ‘not quite a year’ stukje. Natuurlijk is het instrumentale stuk na dat refrein fantastisch. Denk zelfs dat de instrumenten me in ‘Rosanna’ meer doen dan de tekst.
Ik moet ook zeggen dat de ‘live’ optredens zoals deze van 8 jaar geleden me veel meer raken dan de official music video uit 1982. Misschien omdat ik de mannen van TOTO niet kende toen ze net met hun tracks de hitlijsten inknalden? Tenslotte was ik nog niet eens geboren (ik kom uit 1986) toen TOTO bekend werd.
Even een TOTO-moment: ben ik Team Pamela of Rosanna?
Laatste noot over een ‘live’ versie als ‘Rosanna’: soms stoor ik me er tijdens concerten aan dat een band een instrumentaal/solo-stuk rekt. Dat ik denk: ‘ja genoeg, ga nu maar weer zingen’, maar tijdens ‘Rosanna’ vreet ik het op. Die synthesizer, keyboard, gitaar, zowel het samenspel als het individuele spel. Ik vind het zo lekker dat het me emotioneert. En dan natuurlijk die drums er achteraan, hou op met me.
Wat overigens geinig is, is dat ik blijkbaar al jaren iets fonetisch hoor en totaal verkeerd meezing. Na een instrumentaal gedeelte zingt TOTO ‘meet you all the way’ – en ik kwam er gisteren achter dat ik al jaren ‘need you all the way’ zing. Ik vond het geinig.
Zijspoor over concertkaartjes vroegâh
Heb ze nu 3x ‘live’ gezien denk ik en de eerste keer was LANG (is het lang geleden, is het lang geleden? – Songfestival 1975) geleden. In Nederland, in de tijd dat we nog concertkaartjes toegestuurd kregen via de post. Ander onderwerp, maar toch even een zijspoor waard. Bij veel concerten heb je niet eens meer een optie tot kaartjes. Nu is het vaak ‘mobile-only’, krijg je een QR-code en daar vind ik iets van. Moet nu aan mijn vader denken, met zijn opmerking: wat je vindt, dat moet je naar de politie brengen, maar ik vind het zonde.
Concertkaartjes waren een deel van de beleving. Ik vond het al niet meer leuk toen de e-tickets hun intrede deden, maar hey, dan had je in ieder geval nog iets op papier.
Ik ben inmiddels 38 en ik herinner me nog een hele muur vol met concertkaartjes toen ik in Haarlem woonde in 2012/2014. Ook e-tickets printte ik uit en lijstte ik in en daartussen hing TOTO natuurlijk ook!
Pamela (1988)
Goed, we gaan over naar Pamela, analysé overflakkee (aka analyse).
‘Oooooh Pamela, thousands of miles away but always in my heart’, zong ik altijd. Dat blijkt dus ‘All that I love, thousands of miles away, but always in my heart’ te zijn. Niemand die erop let, maar ik vind het opvallend dat ik juist nu 2 ‘fonetische’ dingen ontdek in zowel ‘Rosanna’ als in ‘Pamela’.
Ja, ik kan meteen zeggen dat ik meer weg ben van de lyrics van ‘Pamela’. De tekst resoneert meer, heb ze vaker ergens in gebruikt. De lyrics zijn vlotter. Pamela werd geschreven voor een meid die niet zo tof was tegen één van de bandleden, en ja, de tekst spreekt voor zich.
Don’t break this heart of mine. Just remember: it may not heal this time.
‘You and I are a deadly combination’
Er was duidelijk iemand not amused. Dat dus over de lyrics. Instrument-wise denk ik toch dat ik meer naar ‘Rosanna’ neig. Ja. Jeetje, heb echt een inner battle.
Waar ‘Rosanna’ overigens uit 1982 komt, schreef TOTO ‘Pamela’ in 1988 de ether in. Blijkbaar was het nummer ook meteen de laatste grootste hit die de band scoorde in de Verenigde Staten. Ja, de ‘jongens’ van TOTO gaan natuurlijk al even mee. Als ik lees dat ze in 1977 zijn opgericht, zijn we nu in 2025 heel wat jaren verder. Vaak besef ik me niet dat het allemaal al zo lang geleden is. Vaak klinkt 1990 nog als 10 jaar geleden. Herkenbaar?
There’s no second chance for the one who leaves it all behind
TOTO – PAMELA (1988)
Nee, bullsh#t, ik vind de nummers allebei prachtig en ik hoef gelukkig niet te kiezen.
Dit relaas over twee topnummers van Toto geeft beide nummers een mooi podium.