Plotseling obsessed door Berlijnse band Von Wegen Lisbeth
Ever since zetten wij ‘Wenn du tanzt’ op om Laia een momentje podium te geven. Kind gaat helemaal los op het lied, love it.
Ever since zetten wij ‘Wenn du tanzt’ op om Laia een momentje podium te geven. Kind gaat helemaal los op het lied, love it.
Ken je dat? Een lied horen, voelen en compleet volschieten? Het overkwam mij zojuist, of beter gezegd: het overspoelde me zojuist VOLLEDIG toen ik Country Roads hoorde. Ik hoor je denken: naaaaa, bij zo’n meelaller schiet jij vol? Voor de duidelijkheid: ik heb het hier over het originele Country Roads
Ineens ging ik erbij nadenken: nieuwe dingen, nieuwe ideeën. Nee, ik weet niet wanneer het, het juiste moment is. Is er ooit een juist moment, of is op een juist moment wachten een lekkere manier van uitstelgedrag?
Mijn lievelingskerstlied is het wel: Band Aid met Do they know it’s Christmas. Absoluut vanwege het 80s karakter. Het blik artiesten dat ze ervoor opentrokken is niet de minste groep. Het is 9 december, de Sint is net weg en ik zit in mijn tussenfase. Ik zie overal de kerstbomen
Grappig dat de band Exile heet, want een aantal jaren terug stond dit nummer werkelijk op mijn ‘exile’ lijstje van nummers dat ik even niet wilde horen.
Mijn brein werkt zo. Ik zie iets en hoor daar vaak een liedje bij. Waarom VOF de Kunst over “een kopje koffie” zingt?