Over Kerstmis en hoe verdriet ineens kan overvallen
Soms voel ik het aankomen, maar vaak ook niet. In het eerste geval voel ik een onverklaarbare, of moet ik zeggen, overmatige frustratie in me huizen.
Gecondoleerd én gefeliciteerd – Mijn zwangerschap zonder mama
Haar kleinkind heeft ze nooit mogen ontmoeten en dat doet me elke dag pijn. Zowel voor mama, voor Laia als voor mezelf.
‘We’ zijn in verwachting (intro)
De eerste post in mijn categorie Barcelona Baby Diaries schreef ik al op 25 maart 2020, twee dagen nadat we erachter kwamen dat we in verwachting waren. Het is nu 20 december 2020 en nu pas publiceer ik ‘m. Er is ontzettend veel gebeurd dit jaar, en naast dat we
Barcelona Lockdown Diaries: Ja hoor, daar gaanne we weer..
Here we go again with the beats, klonk Five ooit op hun CD. Kennen we die boyband nog uit de jaren 90? Geen idee wat er met ze is gebeurd, maar op mij hebben ze blijkbaar indruk gemaakt! Anyway, het zal geen verrassing zijn, want we kunnen allemaal nieuws lezen
Mijn dubbele gevoel bij mijn schoonouders, nu mijn ouders er niet meer zijn
Terwijl ik het schrijf, voel ik me al schuldig: mijn dubbele gevoel bij mijn schoonouders, nu mijn ouders er niet meer zijn. Constante neiging om me te moeten verdedigen There, I said it. Direct voel ik de enorme neiging om me te verdedigen, om me te moeten verantwoorden. Het is
Rouw klets: muziek als anker
Na het tikken van deze vanmorgen en weer terugdenkend aan het lied van Kadanz, slingerde ik oude Nederlandse muziek aan. Laat me je meenemen in wat muziek voor mij doet. Wat de kracht is van muziek. Hoe muziek mij steunt. Dit is een stukje over rouw. Rouw klets: muziek als