1.12 uur is het. Om 23.39 uur ging ik naar bed, want ik was oprecht moe. Eerst helemaal het licht uitgedaan, want ik dacht dat ik wel in zou slapen. Toch na 5 minuten het licht weer aangeknipt om nog eventjes te lezen. Daar word ik 9 van de 10
Ik heb echt een hele goede zwangerschap, maar nu begin ik zo’n 2x per dag te zeggen: phoe, ik voel me best wel zwanger.
Ik begon modesk als mode-platform, althans als plekje om over items in mijn kast te schrijven. Naarmate de tijd verstreek vond ik het enorm oppervlakkig worden. Logisch ook wel, ik startte modesk in juli 2014, middenin de maand verhuisde ik van Haarlem naar Berlijn. Mijn oorspronkelijke plan met mijn domeinnaam
De laatste week merk ik écht dat ik last heb van hormonen, en bij mij worden die nog even extra aangezet door rouw. Vanmorgen schoot ik vol doordat ik een meisje arm in arm met haar moeder door onze straat zag lopen. Dat drukt me met mijn neus op de feiten: dat krijg ik nooit meer.
Alsof alles op pauze ging. Alsof er een levensgrote pauzeknop verscheen, en ik er met al mijn gewicht op ging staan. Het moment dat mijn moeder geen adem meer haalde en ik alle leven uit haar zag sijpelen. Terwijl de rest van de wereld doordraait, staat de mijne stil. De
Zeg dan gewoon niks – het is oké En echt, dikke vette BLOCK naar mensen die zich nu geroepen voelen om te zeggen: ‘Ja Sas, helaas, het is zoals het is.’ ‘Sas, focus je maar op jullie kleintje, dat is beter en positiever.’ Als je eigenlijk gewoon geen hebt zin
