Marimekko ken ik al heel wat jaar. Ooit mee geintroduceerd door een oude vriendin die een obsessie had met Scandinavie (en zo ook met Scandi-merken). Way back when, 2010 (?) waren er nog geen flagshipstores van Scandinavische mode in Amsterdam of ergens dichterbij dan de hoofdsteden/landen waar de merken huisden.
Moet nu ineens aan mijn schoonvader denken die Nederland, voordat we vertrokken, voor het eerst: los Paises profundamente Bajos, noemde. Ik had het niet meer. Waarom hij het zei weet ik niet, maar hij wilde even aangeven dat Nederland ‘gewoon heel laag’ ligt. De manier waarop hij het zei vond
Ik schreef twee kantjes vol in mijn dagboek, omdat ik me heel erg druk maakte om mijn bezoek aan mama.
Weet je wat het is? Ze is niet verplicht om naar school te gaan vanaf haar derde. De leerplicht gaat pas later in, maar omdat de meeste (alle Spaanse in ieder geval) kindjes hier allemaal direct naar school worden gebonjourd, loopt een kindje dat langer thuis blijft natuurlijk wel achter.
Dit is de meest aparte kersttraditie in Catalonië. Een van de leuke dingen aan een andere cultuur, zijn tradities. Vooral met Kerst!
Since I don’t know when (and all she wants to do is DANCE!) – ja, ik denk in lyrics, en deze zin komt uit onderstaand nummer van Don Henley. luister en geniet! Dan direct terug naar het eigenlijke onderwerp: Bijna ‘gratis’ door Catalonië reizen doe je zo! Ergens vorig jaar
